Rootsville

Mac Arnold & Plate Full O'Blues (US)

MOD Hasselt
2016, december 08

Echte blues legendes, ze worden zeldzaam, maar de MOD in Hasselt is er toch in geslaagd om nog een echte blues legende op het podium te krijgen.

In 1942 zag Mac Arnold in South Carolina het levenslicht. Op 18 jarige leeftijd bouwde hij samen met één van zijn broers een gitaar van een stok, een blik enkele nagels en draad uit een vliegenraam. Hij leerde zich zelf gitaar spelen en begon zijn carrière in de J. Floyd & the Shamrocks band, met de jonge James Brown. In 1965 verhuisde hij naar Chicago om in 1966 samen met Muddy Waters te gaan spelen. Samen creëerden ze het elektrische blues sound dat de rock en roll van de jaren 60 en 70 inspireerde. Zijn ondertussen bekende en unieke manier om de bas gitaar te bespelen sprak menig blues artiesten aan. Zo heeft hij de back up gespeeld voor B.B. King, The Temptations en mee gewerkt aan het album ‘Live At Cafe Au Go Go’ van John Lee Hooker. Na vele jaren van reizen keert Mac in 1990 terug naar huis, naar South Carolina. Maar het blues bloed kruipt waar het niet lopen kan en in 2006 startte hij zijn eigen band, the Plate Full O' Blues. Hij begon terug op te treden en kreeg zelf een eigen documentaire ‘Nothing to Prove: Mac Arnold's Return to the Blues’.

Mac Arnold kent Max Hightower en Austin Brashier al 20 jaar en ze maken al ruim 13 jaar samen muziek. Austin Brashier liet zich inspireren door gitaar helden als Buddy Guy, Stevie Ray Vaughan en Jimi Hendrix. Hij speelde al voor verschillende artiesten maar zag in deze band een heel nieuw blues avontuur voor hem opengaan. Het derde lid van de band is de multi-instrumentalist Max Hightower. Zijn eerste liefde voor muziek vond hij als 12-jarige in het album “Muddy ‘Mississippi’ Waters Live” waardoor hij de mondharmonica begon te spelen, later leerde hij nog keyboard en zijn gitaar maakt het plaatje compleet. 11 Jaar later werkte Max als mekanieker in een truck shop toen hij luid stond mee te zingen op dezelfde plaat waarmee alles begon. Net op dat moment kwam Mac Arnold de shop binnen en het werk van Muddy Waters was rond. Zijn hit bracht deze twee muzikanten samen.

The Plate Full O' Blues had nog 10 jaar zoeken naar de juiste artiesten nodig voor ze van start konden gaan. Deze band had dus al een geschiedenis voor ze begonnen, doet het geweldig in het heden en gaat nog een mooie toekomst tegemoet. Ze hebben dit jaar al hun 5-de cd ‘Give It Away’ uitgebracht. Deze cd is volgens de band het beste dat ze tot nu toe gemaakt hebben. Ze weerspiegelt hun visie, hun liefde voor muziek, hun kunnen, kortom, hoe ze zijn. Gesteund door Scotty Hawkins op de drum maakten ze een album waarin ieder zijn moment heeft zowel muzikaal als vocaal om zo samen tot een geweldig geheel te komen.

Deze avond is het aan het publiek van de MOD om te genieten van de authentieke blues feeling die deze band verspreidt. Na enkele liedjes van Max en Austin was het aan Mac Arnold om het podium te vervolledigen. Hij begon met ‘Ghetto Blues’ uit hun eerste cd. Naast hun eigen nummers kwamen er vele bekende nummers van grote artiesten kwamen aan bod met 'Walkin' Thru The Park' van zijn vriend Muddy Waters aan kop. Ieder bandlid kreeg de kans om zijn talenten te tonen, zowel muzikaal als vocaal. Max Hightower bracht ‘Damned if I Do’ en blies de noten van dit lied uit zijn mondharmonica. Bij ‘Baby Please’ was het de beurt aan Austin Brashier met het bijhorende steviger gitaarwerk. Ook hun nieuwe cd werd voorgesteld, ‘Train Smoke’ en de titelsong ‘Give It Away’ werden goed gesmaakt door de fans en tijdens ‘Don't Burn My Cornbread’ kwam Mac zijn oil can guitar er aan te pas. ‘Sweet Home Chicago’ mocht als bisnummer deze avond afsluiten. Een avond met blues in alle tempo’s en soorten, met intieme en rustige momenten en nummers waarbij je niet kunt stilstaan. Voor iedereen zat er wel iets tussen van deze geweldige artiest en uitmuntende band.